Happy Read a book day!

Als letters glimmen, ogen stralen en hersenen dansen...

Dan is het Read A Book Day! En dat laten we bij Let’s Work niet zomaar voorbijgaan.  

Een boek is namelijk één van de belangrijkste tools om kennis en inzichten te delen. Of het nu fictie of non-fictie is: elk boek is een nieuwe kans om bij te leren. Over de wereld, over jezelf, over de mensen rondom je. Het traint je concentratie en prikkelt je verbeelding. Het brengt rust en verdieping en draagt bij aan jouw inlevingsvermogen. Verhalen zijn dus brandstof voor ons brein. Ook bij Let’s Work tanken we regelmatig eens goed vol.  

De voorbije zomer doken zes collega’s met hun neus in de boeken. District en Division Managers Raf Stukkens, Adriana Vainer, Koen Platteau, Hans Christiaens, Caroline De Laere en directie Stefanie Dutry delen graag met jou hun boekentip én de belangrijkste take-aways. 

Raf Stukkens, District Manager over De meeste mensen deugen van Rutger Bregman

“Daar gaat de auteur van dit boek althans van uit. Hij belicht in dit sterk wetenschappelijk verhaal het complexe mensbeeld dat we hebben en hoe dit in stand wordt gehouden doorheen de jaren. Een negatief mensbeeld zit volgens Bregman bij ons ingebakken en creëert als vanzelf negatieve verwachtingen. Als we dus geloven dat mensen niet deugen, dan zullen we daar ook zo naar handelen… Bregman daagt ons uit dat denkbeeld in vraag te stellen en te veranderen.”

“En daar is hij bij mij toch in geslaagd. In de huidige tijden waar mensen zelfs argwanend kijken naar een nieuwe buur is het een verademing om een frisse kijk te krijgen op wie we als mens misschien wel echt zijn! De mens is van nature goed. We moeten vertrekken vanuit een gevoel van vertrouwen in elkaar. Die positieve boodschap wil ik meenemen naar de toekomst.”

Adriana Vainer, Division Manager International over Europa, een persoonlijke geschiedenis van Timothy Garton Ash

“Het boek is niet alleen een persoonlijke testimonial van de auteur, het is ook heel herkenbaar voor mij. De evolutie van de Europese Unie heeft een grote impact gehad op mijn leven.

Als vrouw met een migratieachtergrond, geboren in Roemenië en dochter van een politieke vluchteling ben ik altijd op zoek geweest naar het ‘waarom’ van alles. Een topic als economische migratie speelt tot op vandaag ook een belangrijke rol in mijn job. Dankzij mijn kennis van en ervaring met zowel de Roemeense als de Belgische cultuur kan ik elke dag mijn steentje bijdragen aan positieve evoluties zoals het toenemend belang van diversiteit en inclusie.”

“Dit boek biedt een zeer complete historiek van de EU: periodes van bloei, oorlog, revoluties wisselden elkaar af doorheen de geschiedenis. Dankzij deze achtergrondinfo begrijp ik nog beter de context van (economische) migratie. Ik onthoud vooral hoe belangrijk hoop en geloof zijn om stappen vooruit te zetten, om te groeien en te evolueren.”

Hans Christiaens, District Manager over Maradona van Guillem Balagué

“Als voormalig voetballer was Diego Maradona één van mijn grote voetbalidolen, samen met Johan Cruijff en Franz Beckenbauer. Ik kreeg het als Vaderdagcadeau van mijn kinderen en ik begrijp heel goed waarom. Maradona was één van de zeldzame individuen die al een legende werd tijdens zijn leven. Ook na zijn succesvolle carrière bleef hij de wereld entertainen, al was het dan op een minder geniale manier. Hij ging van kleine jongen over god tot rebel. Dankzij getuigenissen van Maradona’s inner circle kom je zijn hoogste hoogtes en de laagste laagtes te weten. Geloof me, inzichten genoeg om al dan niet met je mee te nemen.”

Stefanie Dutry, directie over De mythe van de arbeidsmarkt van Paul de Beer

In zijn boek De mythe van de arbeidsmarkt stelt Paul de Beer dat de arbeidsmarkt niet langer in verhouding is. Vraag en aanbod zijn volgens hem uit balans. Arbeid lijkt wel koopwaar te zijn. Hij verduidelijkt het als volgt: is er een overaanbod aan arbeidskrachten, dan spreken we van werkloosheid en moeten de lonen dalen tot de aanwerving terug aantrekkelijk is voor een werkgever. Of ook nog: werknemers zijn vandaag enkel getriggerd door uitsluitend financiële motieven: mensen willen gewoon het beste loon. 

Stefanie: “Het beeld dat mensen hebben van een job dreigt inderdaad te vertekenen. We moeten streven naar een evenwicht. Met 'we' bedoel ik zowel werkgevers en werknemers, samen op weg naar een gezonde balans tussen geven en nemen. Een beetje zoals in een huwelijk zoals Paul de Beer het omschrijft. Dan is het ook belangrijk om af en toe eens stil te staan, zaken tijd te geven, vooruit te kijken, achteruit te kijken, in gesprek te gaan… Zo houd je positieve relaties in stand. Elke partij moet naar mijn gevoel in eigen boezem kijken. Als we de weegschaal terug in het midden krijgen, dan zetten we grote stappen vooruit.” 

Koen Platteau, District Manager over De blik van Bourlon van Hans Bourlon

“Het boek is een verzameling van de beste columns die Hans Bourlon schreef voor De Tijd. Ik heb ooit het geluk gehad om Bourlon live aan het werk te horen toen hij dit boek uitbracht. Eerlijk? Ik hing aan zijn lippen. Zijn verhaal over het succes van Studio 100 is vooral blijven hangen dankzij zijn uitstraling: geen grote woorden, wel keihard werken, volharden en met beide voeten stevig op de grond blijven. De columns in het boek beschrijven verschillende situaties die zo herkenbaar zijn dat je er stil van wordt. Ja, dit boek zet een mens aan het denken en dat is exact wat een goed boek moet doen.”

Caroline De Laere, District Manager over De kunst van holding space van Heather Plett

“In mijn rol als leidinggevende en coach kom ik dit wel eens tegen: je gaat in gesprek met iemand, maar vindt het moeilijk om emotioneel niet te dichtbij te komen. Je wilt goedbedoeld advies geven, je probeert het probleem te relativeren, je komt met allerlei oplossingen. Het zit in onze natuur. Maar is dit wel echt wat die persoon nodig heeft? En hoe bewaak je de grens tussen compassievol getuige zijn, iemand steunen zonder oordeel terwijl je zelf je grenzen en gevoel van eigenwaarde behoudt?”

“Dankzij Plett deed ik boeiende inzichten op over hoe je er gewoon kan zijn voor iemand, hoe je conflicten kan transformeren, hoe je grenzen kan stellen en op welke manier je autonomie en vrijheid behoudt in gesprekken met anderen. Ze vergelijkt het met een kommetje zonder deksel, dat vasthoudt en niet verstikt. Ik wens iedereen zo’n kommetje toe, voor iemand anders én voor jezelf.”